انواع «من» در عربی
«من» یکی از حروفی است که از جمله‌ی حروف متشابه محسوب می‌شود. برای آشنایی با انواع آن‌ها به موارد زیر توجه کنید.
|
ردیف |
نوع |
شکل |
نکات |
|
1 |
حرف جّر |
مِن |
از جمله‌ی حروف جر است و اسمی که بعد از آن می‌آید مجرور می‌شود. هنگام معنی کردن از کلمه‌ی «از» استفاده می‌کنیم. در تجزیه می‌گوییم حرف جر، عامل و مبنی بر سکون. خَرجَ علیُ مِنَ البیتِ |
|
2 |
اسم موصول |
مَن |
به صورت اسم موصول می‌آید که در تجزیه معرفه و مبنی است. هُوَ مَن نصرَ المستضعفینَ |
|
3 |
اسم شرط |
مَن |
اسم شرط بر سر دو فعل می‌آید و هر 2 فعل را مجزوم می‌کند و در تجزیه، نکره و مبنی است. مَن صَبَرَ ظَفَرَ مَن (اسم شرط و مبتدا) صَبرَ (فعل شرط، محلاً مجزوم و خبر اول) ظَفرَ (جواب شرط، محلاً مجزوم و خبر دوم) |
|
4 |
استفهامیه |
مَن |
جمله را پرسشی می‌کند و در اول جمله می‌آید و به معنی چه کسی است. در تجزیه می‌گوییم نکره و مبنی. برای مذکر و مونث هنگام پرسش یکسان به کار می‌رود. مَن انتَ؟ مَن انتِ؟ منبعک قلم چی
|